رابطه ی بین ذهن آگاهی و عملکرد جسمانی و روان شناختی زنان مبتلا به کمر درد مزمن: بررسی نقش واسطه ای اضطراب

مقدمه: ذهن آگاهی (mindful) باعث کاهش تأثیر شناخت ها، احساسات و عواطف منفی مؤثر بر رفتار می شود. همچنین ممکن است ذهن آگاهی بر تجربه ی اضطراب مرتبط با درد اثرگذار باشد. به همین دلیل ممکن است به این وسیله موجب بهبود سایر جنبه های عملکرد جسمانی و روان شناختی شود. هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای متغیر اضطراب بین ذهن آگاهی و عملکرد جسمانی و روان شناختی در زنان مبتلا به کمر درد مزمن بود. روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی، تعداد 144 نفر از زنان مبتلا به کمر درد مزمن به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس از طریق مقیاس هوشیاری توجه ذهن آگاهانه، مقیاس اضطراب بیمارستانی و پرسشنامه ی وضعیت سلامتی مورد سنجش قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از مدل تحلیل مسیر (path analysis) و با نرم افزار lisrel تحلیل گردید. شاخص های برازندگی مدل تحلیل مسیر از مطلوبیت کافی برای تأیید مدل برخوردار بود. یافته ها: ذهن آگاهی با اضطراب رابطه ی منفی و با عملکرد جسمانی و روان شناختی رابطه ی مثبت داشت (01/0 > p). به علاوه، بر اساس مدل تحلیل مسیر، اضطراب نقش واسطه ای در ارتباط بین ذهن آگاهی و عملکرد جسمانی و روان شناختی نشان داد و این نقش بر حسب شاخص های برازش مدل تأیید گردید. نتیجه گیری: بر اساس نقش واسطه ای اضطراب لازم است که قبل از اجرای روش های درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی، سطح اضطراب بیماران مبتلا به کمر درد مزمن سنجیده شود و سپس این روش ها اجرا گردد.